وصیت یک سردار ایرانی (شهید قاسم سلیمانی )

 

هو الرووف

 

وصیت یک سردار ایرانی

گر که همت داری ای دشمن بیا گوش این سخن کن
این تن بی جان من با پرچم ایران کفن کن
بار دیگر چون مسیحا زنده کن جانی ب تن کن
یعنی این سرباز را مدفون تو در خاک وطن کن
                                 تا سرافرازی ببخشم در جهان ایرانیان را
جسم اندر کار سربازی به یک ارزن نیرزد
عشق بر دل خیمه گر زد جان به یک سوزن نیرزد
جان من در بند تو با زجر جان کندن نیرزد
در ره حفظ وطن یک دانه جو این تن نیرزد
                                         کن فدای دین و میهن زودتر این جسم و جان را
گو که بنویسند بر قبرم برون تا جان من شد
خالق من دین من ایمان من ایران من شد
گو مریزید اشک بر من کاین هدف آسان من شد
مرگ من شد فخر من هم فخر فرزندان من شد
                             کشته راه وطن خودیافت عمر جاودان را

 

استاد نصرا... صدر متکلم

 

یاثارالله
این تندیسهای استقامت وایثاروشجاعت واخلاص
سرو  های سرنگون وپاسداران حرمت انسان
که بایکدست
قرآن        وبادست دیگر
سلاح
ازآغوش خانواده  تا
عرش بی نیازی
راه پیمودند و
   فناء فی الله شدند
متبرک   باد   نامشان

 

استاد نصرا... صدر متکلم

سیلی اول ( تقدیم به سردار قاسم سلیمانی )

«بسم الله قاصم الجبارین»

سیلی اول

موسای زمان زد به دل نیل عصایش
دنبال کنید آی رفیقان رد پایش

در معرکه خوف و خطر گم نکند راه
آن قوم که در دست بگیرند ردایش

فرمود که ما عامل این بی خردی را
فردا برسانیم یقینا به سزایش

جوری زده شد سیلی اول که به خوبی
آن سوی جهان نیز شنیدند صدایش

وقتش شده بود این سگ پاسوخته یکبار
سیلی بخورد تا بنشیند سر جایش

مو زرد شغالیست حریف، امر بفرما
تا مادر او را بنشانم به عزایش

بر کفش سلیمانی ما گرد نشانده
باید که بگیریم سرش را به ازایش

یکبار دگر گر غلطی سر زد از ایشان
این دیو پشیمان شود از خَبط و خطایش

خون دگری گر که بریزید به ناحق
ای بی خردان قدس شریف است بهایش

شاعر نرود آل سعود از نظرت، نه:
صد البته صد البته داریم برایش

محمدحسن کریمیان

تقدیم به شهید والامقام سردار سپهبد قاسم سلیمانی

 

سردار

دشمن به گمانش گل میهن راچید

برگریه ی باغبان گلها خندید

یک قاسم اگرچه پرپرشدورفت
ازخاک وطن هزاااارقاسم رویید

پروانه الیاسی...

 

نفرین بکنیم دشمن پستت را

دادی به ره عشق همه هستت را

بایدکه دخیلهاببندهردل

انگشتریِ عقیقِ دردستت را...

 

پروانه الیاسی

تقدیم به روح بلند حاج قاسم سلیمانی

هوالرووف

 

در راه دفاع و امنیت پیر شدی
در توطئه ها کشته ی تزویر شدی
کشتند تو را مگر که پایان یابی
با پر زدنت دوباره تکثیر شدی

تقدیم به روح بلند حاج قاسم سلیمانی

علیرضا طیبی

تقدیم به پیشگاه سردار رشید اسلام سردار قاسم سلیمانی

  هو الرووف

  از کرببلا بس برکات آوردند
  بااشک و دعا وصلوات آوردند
  اینبار ولی به روی دوش مردم-
  سردار شهید از عتبات اوردند

  در اوجی و تا قلب وطن تابیدی
  تو ماه وستاره نه،خود خورشیدی
  آنقدر که وقتی به سفر میرفتی
  انگار خدارا به دو چشمت دیدی

  سردار تویی ،عاشق پیکار تویی
  مردخطر و شیر جگر دار تویی
  کشتند تورا ،باز به دل می ترسند
  زیرا که نمرده ای و بیدار تویی

 

  از دیده اگر چه محو کردند تورا
  این را تو بدان،نمیروی از دل ما
  ایران پُرِ سردار سلیمانی هاست
  باید که بفهمند تمام دنیا

 

  سردار شجاع و فخر ایرانی بود
  چشم و دل او همیشه بارانی بود
  آنکس که تن دشمن دین را لرزاند-
  دیدیم که سردار سلیمانی بود

 

  تو مرد نبرد و عابد شب هستی
  خوش غیرت ایرانی مکتب هستی
  باید که شهید می شدی ای سردار
  چون جزو مدافعان زینب هستی

  ملیحه خدامی«تنها»

دو رباعی تقدیم به سردار قاسم سلیمانی

 

هو الرووف

 

سردار بزرگ ما شهید وطن است
چون لاله پاک ،سرخ و خونین بدن است
مرگ است برایش از عسل شیرین تر
تکرار قشنگ «قاسم ابن الحسن»است

*نام پدر شهید سلیمانی حسن می باشد
دکتر سعید مسگرپور

 

سرباز وطن فدای کشور شده است
با دست پلید دیو پرپر شده است
صد بار فدای راه مولا شده بود
این بار فدای داغ مادر شده است
دکتر سعید مسگرپور

تقدیم به سردار سپهبد قاسم سلیمانی

یالطیف

هرجمعه همه منتظر حضرت یاریم
دلواپس دیدار گل روی نگاریم
مستقبل آن قامت فرخنده بهاریم
جویای قدم رنجه آن یکه سواریم

باشد که خبردار شویم آمدنش را
باشد که رسانند به ما پیرهنش را

آمد خبر اما خبر رجعت یاری
کوچیدن سردار ظفرمند عیاری
انداخت خبر در دل ما شوروشراری
بر دیده نشاند این غم و اندوه غباری

گفتیم الهی که خبر راست نباشد
چیزی که شنیدیم دگر راست نباشد

بودیم جگرسوزخبر را همه ناچار
یکباردگر خون جگر را همه ناچار
هضم خبر داغ دگر را همه ناچار
نوشیدن این جام شرر را همه ناچار

سر در پر هم بردنمان قصه تلخیست
فریاد جگر سوختگان قصه تلخیست

از اردوی ما رفت امیری، خبر این بود
تیری که فروشد همه را برجگراین بود
آن داغ که تا کرد فلک را کمر این بود
هرچند که او رفت ولیکن ظفر این بود

این فتح گره خورده به بازوی شهادت
در دشت فراگیر شده بوی شهادت

حجت به توای خصم تمام ست ازاین پس
لبخند به روی تو حرام ست ازاین پس
سیلی به توالقصه مدام ست ازاین پس
کابوس تو سجّیل و قیام ست ازاین پس

دوران بزن در رو تمام است بدانید
بر چشم شما خواب حرام است بدانید

هر چند که ما منتظر حضرت یاریم
دلواپس دیدار گل روی نگاریم
مستقبل آن قامت فرخنده بهاریم
جویای قدم رنجه آن یکه سواریم

یک روز می آیند ابو مهدی و قاسم
با لشکر دشمن شکن حضرت قائم

محمدحسن کریمیان

تقدیم به روح شهید والا مقام ، وحید زمانی نیا

 تقدیم به روح شهید والا مقام ، وحید زمانی نیا که در رکاب سردار سلیمانی به ملاقات معبود شتافت .
جوانی که در ۱۷ آبان ماه پیوندی زمینی با همسرش بست اما در ۱۷ دی ماه عروجی آسمانی داشت .

 

هوالرووف

 

ای شمر به جز دادن سر در سرِ ما نیست
از مرگ هراسی به دلِ اکبرِ ما نیست

بگذار نشیند به جگر داغ جدیدی
جز گریه ی خون قسمت چشم ترِ ما نیست

آن کیست که با دیدن جان دادن لاله
شرمنده ی لبخند گل پر پر ما نیست

هر قاصدک آورد خبر آه کشیدیم
این مرثیه اما که نمایان گر ما نیست

شیریم و شرر در دل ما شعله کشیده
هیهات ! که پژمرده شدن جوهر ما نیست

دوران بزن ، در برو ، ای شمر تمام است
کم رستم دلباخته در کشور ما نیست

مختار زمان کرده قیام ای عمر سعد
راهی که گریزان شوی از رهبر ما نیست

ما جان به کف ، آماده ی آنیم ، ببخشیم
این روح که پا بسته ی بر پیکر ما نیست

تا مست رکوعیم و یا محو شهادت
بر دست ببینید ، که انگشتر ما نیست

((موجیم که آسودگی ما عدم ماست))
سهل است که سر بر سر سرلشکر ما نیست

خجسته پی و رو سپید آمده
سعادت نصیب و سعید آمده
شهادت بکن باز آغوش خود
که مست وصالت وحید آمده

همزمان با ایام دهه فاطمیه ، تقدیم به سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی

هو الرووف

می شود شهد شهادت قسمت تمار ها
تاج سرخ لاله گون ، سهم سر سردارها

شعله ی عشق از ازل با نفحه ی رحمانی اش
می کشد خورشید ها را بر مدار دارها

البلاء ُ للولا ، شد سرنوشت عاشقان
می کند تقدیرشان مانوس با آزارها

خوب می دانند قاسم ها که در راه خدا
هست خوشتر از عسل ، طعم شهادت ، بارها

شاخه ی ایمان ما را می کند پر بارتر
هر چه میکارند لاله در دل گلزارها

غیر زیبایی نمی بینند زینب باوران
هر چه آوردند سرها بر سر بازارها

بر علم های علمداران شیعه حک شده :
راه حق را زنده می دارد نثار ثارها

تا بماند قامت سرو ولایت سر بلند
جان ما بادا فدای حیدر کرارها

قصه ی سیلی میان کوچه اما تلخ بود
خاطراتش مانده بر جا در دل دیوارها

سالهای سال آتش بر دل ما می زند
پشته های هیزم و میخ در و مسمارها

هر شقایق می دهد پیغام با پرپر شدن
هست درهای شهادت باز ای هشیارها

 

محسن حاتم زاده ۱۳۹۸/۱۰/۱۶

غزلی تقدیم به کریم اهلبیت امام حسن مجتبی (ع)

معجر خاکی

دست خدا لباس کرم دوخت بر تنت

دست کریمهاست همیشه به دامنت

فصل بهار گوشه ای از رنگ عارضت

بوی بهشت شمه ای از عطر سوسنت

مهتاب نور کوچکی از روی ماه توست

خورشید روشن از بر خورشید بودنت

گلدسته های دست تو ما فوق دسترس

پای بلال ها نرسیده به ماذنت

(( حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت ))

آدم رباست جذبه اخلاق احسنت

باشد صلاح رزم تو شمشیر بوتراب

و ، ان یکاد مادر آب است جوشنت

رزم آوری شبیه تو در جنگ نادر است

پی شد جمل به قوت بازوی توسنت

دردانه حبیب خدا در مباهله

زیر عبای ختم رسل بود مامنت

در خانه ات غریبی و مسموم کینه ها

در چارچوب مهر تو میزیست دشمنت

بی شک رواست ، حاجت هر کس گره زدست

دل را به پای معجر خاکی مدفنت

محسن حاتم زاده محرم 1394

زیگورات ( زیقورات )

زیگورات

ذیققوررت کلمه‌ای اکدی است. در ایران تلفظ این کلمه از مقالات رومن گیرشمن گرفته شده و بیشتر «زیگورات» خوانده شده است، به معنای بلند و بر افراشته ساختن. در تمدن‌های باستانی آسیای غربی نیایشگاهی برای خدایان می‌ساختند و والاترین آن زیگورات نامیده می‌شد و معنای آن بالا رفتن به سوی آسمان است. آنها زیگورات را بر بلندی‌ها می‌ساختند. در زیگورات‌ها از بهترین و استوارترین مصالح ساختمانی آن زمان بهره گرفته شده است.

زیگورات چغا زنبیل :

بزرگترین و سالمترین زیگورات باقی‌مانده جهان زیگورات چغازنبیل (زنبیل وارونه) است که به دست اونتاشگال پادشاه عیلامی برای خدای اینشوشیناک حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد، در ۴۲ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش ساخته شده‌است. این زیگورات با ابعاد ۱۰۳در۱۰۳ متر و به بلندای ۵۲ متر در ۵ طبقه ساخته شده بود که اکنون ۲۵متر از آن برجای مانده‌است.

هر ساله مردمان زیادی از شوش، شوشتر و دزفول جهت انجام مناسک آیینی ویژه به این مکان می‌آمده‌اند. در پیرامون زیگورات و دشت پهن و زیبای نزدیک دز مقیم می‌شدند. در روز برپایی آیین‌ها، خدایان موجود در پرستشگاه که با هدف یگانگی و یکپارچگی مردم در این مکان گرد آمده بودند را به بیرون، تا رود دز برده و سپس با قایق به بالادست رود، جایی که لوله‌های سفالین آبرسانی به منطقه یافت شده می‌بردند و از آنجا پیاده به نیایشگاه باز می‌گرداندند. پیمودن مسیری نزدیک به ۱۰ کیلومتر چه بسا در یک روز را شاید بتوان "حج عیلامی ها" نامید.

جهت دیدن عکسها و اطلاعات بیشتر روی ادامه مطلب کلیک کنید.

همسر شیر خدا

تقدیم به الگوی زنان جهان ، حضرت فاطمه ( سلام الله علیها):

هو الرووف

چشم بگشا که در رحمت حق وا بشود

غنچه پاک گل یاس شکوفا بشود

یک سفر رفته به معراج ، رسولِ رحمت

تا برای پدری تو مهیا بشود

ساره و آسیه و دخت شعیب و مریم

در تلاشند که سیمای تو پیدا بشود

جلوه ای کرد رُخش دید ملک عشق نداشت

جلوه ای کن که رخ عشق هویدا بشود

بِدرَخشُ برسان نور خودت را تا ماه

نام زیبای تو بایست که زهرا بشود

فاطمه ، حضرت حق فاطمه نامیده تو را

تا از آتش بدن شیعه مبری بشود

مادر مِهری و جز تو نتوانست کسی

که برای پدرش ام ابیها بشود

از قنوت آمده دستان تو باید هر روز

مرهم زخم نمک خورده بابا بشود

واژه کوثر و وصفش که بُود خیر کثیر

در وجود تو توانست که معنا بشود

همسر شیر خدا ، در دل تنگ تو فقط

می تواند همه درد علی جا بشود

غیر تو لایق آن نیست برای حسنین

هیچ کس مادر دو گوهر یکتا بشود

حق همین است که در دامن تو شیرزنی

پرورش یافته و زینب کبری بشود

غرق در ذکر خدا ، نیست مهم تسبیح اش

ساخته از نخ و از هسته خرما بشود

کوه هنگام رکوعت متمایل شده است

ایستاده تو بمانی و قَدَش تا بشود

طاهره ، حضرت صدیقه ، دعا کن امسال

سال برپا شدن نهضت مولا بشود

 

بهشت هم خشکسالی است.

(( بهشت هم خشکسالی است ، این را دیروز از کف پای مادرم که ترک برداشته بود فهمیدم . ))

این جمله را که  دوست عزیزم علیرضا طیبی در شب شعر فاطمی روز یکشنبه ( 93/01/31)قبل از قرائت اشعارش خواند ، خیلی به دلم نشست.

دراین مراسم که در سالروز میلاد با سعادت صدیقه کبری ، فاطمه زهرا (س)به همت پایگاه مقاومت حضرت خدیجه و انجمن ادبی مهرورزان در حسینیه حیدر زرقان بر گزار گردید شاعران زرقان ضمن گرامیداشت مقام حضرت فاطمه (س) و تجلیل روز زن و مقام مادر ، اشعار خود را به این مناسبت خواندند.

بقیه عکسها را می توانید در ادامه مطلب ببینید.